Weekend Valkenburg

Dag 1, vrijdag 29 september

Dag 2, zaterdag 30 september

Dag 3, zondag 1 oktober

Montfoort - Swalmen

7 september. Erik rijdt mij naar Montfort, zodat ik nog 1 keer een etappe kan lopen vanaf de camping. Vanuit Montfort gaat het pad gelijk langs de beek en het bos in. 

In het bos kom ik een stel tegen met hun honden, ze komen uit Hampshire, Engeland, maar wonen in Sint Odiliënberg. Leuk gesprek over honden, wandelen en Engeland, dat had nog wel even kunne duren, maar ik moet verder.

Na Sint-Odiliënberg op weg naar Melick, wel veel verharde paden, maar na een industrieterrein van Roermond wordt het weer onverhard. 

Even gestopt voor een kopje koffie en een babbeltje met mede-Pieterpadwandelaars. En dan weer door.

Dan een smal paadje tussen de weilanden door en dan zie ik iets zwarts over het pad schieten, het hoge gras in. Ik sta stil, camera erbij en maar kijken. Aan het bewegende Frans kan ik zien waar het beestje zit en hij steekt zijn kopje omhoog. Ik denk een bunzing, hij schiet het pad weer over, het bos in. Wat een geweldige ervaring. 

Nog een stukje bos, weilanden en boerderijen en dan kom ik uit bij Kasteel Hillenraedt, net voor Swalmen. 

Het is niet open voor het publiek, het lijkt een beetje op kasteel Hoensbroek en kasteel Slangenburg.

Door het dorp naar de supermarkt, boodschapje en met Erik weer terug naar de camping. 85 km in vier dagen. Helaas slaat het weer om, het wordt herfst, dus we gaan niet door naar Valkenburg, maar terug naar huis. De rest van het Pieterpad moet wachten op beter weer.

Venlo - Swalmen, met z'n drieën

6 september. Na een dagje Arcen, vandaag weer aan de wandel. Dit keer met z'n drietjes. Eerst met de trein naar Venlo en vanuit daar aan de wandel.

Hunter vond het wel leuk in de trein. Hij kreeg veel aandacht van medereizigers.

We zijn snel de stad uit en na een paar kilometer drinken we koffie bij het Teappistenklooster, wat helemaal is ingericht voor een Emmaus woon/werkgemeenschap. Een winkel, café en een kringloopwinkel. 

Daarna langs de velden met boontjes en hop. We lopen Groeve Wambach over. Hunter lekker los, en via een bospad naar de Duits-Nederlandse grens. Vrijwel de hele dag volgen we de grenspalen.

Het is een heel gek idee om op de grens te lopen. Links Duitsland en rechts Nederland. Heel bijzonder.

Na zeven kilometer zijn we bij een grensovergang met een café, Am Weissen Stein. Weer even pauze. 

Nu nog vijf kilometer door het bos om te eindigen op een kilometer van de camping. Maar we gaan eerst een hapje eten.

Bij café 'Aan de Grens'. Erik aan de tilapia met gerookte zalm en ik de kogelbiefstuk met champignons. Erg lekker. 

Na het eten nog een half uurtje naar de camping. Daar lekker douchen en op tijd maar bed. Weer 23 km in de benen.